Ik ben Ria Waccary, geboren in 1955, Enschedese. Indisch, tweede generatie. Opgegroeid met vader, moeder, twee zussen, twee broers en korte tijd met oma Djasminah. Getrouwd met Herman Cousijnsen en heel rijk met een dochter, een zoon, een schoonzoon, een schoondochter en vier kleinkinderen. Sinds voorjaar 2022 ben ik met pensioen; mijn werk als managementassistent bij Stichting voor Leerplanontwikkeling en officemanager/ directiesecretaresse bij Enschede Promotie waar ik met veel plezier respectievelijk 23 jaar en – met een onderbreking van een jaar – 15 jaar heb gewerkt, heb ik achter me gelaten.
Al sinds mijn puberteit voel ik een innerlijke drang om te schrijven en te dichten. Mijn hersenspinsels hield ik bij in dagboeken: gedichtjes, verhaaltjes, tekeningetjes, haiku’s. Op de MULO en Havo zat ik in de redactieraad en schreef ik over diverse onderwerpen voor de schoolbladen.
Tot 2006, toen durfde ik een boek aan, mijn eerste boek ‘Hellup, mijn papa gaat dood!’. Dit kinderboek dat in 2008 verscheen gaat over rouw, een onderwerp dat weinig beschreven is vanuit het perspectief van een jong kind.
Van een heel andere orde is ‘Katoenvreters!’ over muziek, en dan met name sixties muziek die een decade lang de belangrijkste bezigheid was van een hele generatie jongeren en tieners in Enschede. Het vergde veel desk research en daar hou ik van, dat vind ik leuk. En het resultaat is een mooi stukje muziekgeschiedenis.
Voor onder meer mijn inspanningen om de sixties muziek in ere te herstellen en te behouden, mijn bijdrage van 25 jaar als bestuurslid/secretaris van de Stichting Textielbeat, als initiator en oprichter van Poparchief Twente en als muzikant van de sixties soulband St. John’s Family ben ik door toenmalig wethouder cultuur Jeroen Hatenboer koninklijk onderscheiden en benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
En nu geniet ik van het schrijven van ‘ERIE, Recepten voor het leven’, over de Enschedese Erie la Fontaine. Eind december wordt ze 91, deze fitte Indische ‘grande’ dame uit Enschede die jarenlang voor anderen kookte en een bijzonder levensverhaal heeft. Recepten en verhaal ga ik nu in een publicatie uitgeven.
Binnenkort:
Erie, recepten voor het leven
Ik schrijf momenteel met veel plezier aan ‘ERIE, Recepten voor het leven’…
Textiel beat, Katoenvreters!
zag in 2015 het levenslicht. Het boek werd gepresenteerd in Museumfabriek…
Hellup, mijn papa gaat dood!
Ik schrijf momenteel met veel plezier aan ‘ERIE, Recepten voor het leven’…